Daar hebben we naar uitgekeken….. de eerste èchte vakantie in ons eigen huis.
Op 31 december ‘s ochtends vroeg vlogen we naar Malaga. In drie uurtjes ben je er.
Huurautootje ophalen, onderweg direct even boodschappen inslaan en door naar Casa Flotante. Wat een genot om er weer te zijn. De rust, de ruimte, het zonnetje niet te vergeten…. Heerlijk! De lunch was dan ook lekker op het terras buiten in de zon, een kleine omschakeling! Verstandig om dan ook maar direct op de Spaanse gewoonte over te stappen: Siësta !
Een paar uur later maken we ons op voor een voor ons nog onbekende traditie: Oud & Nieuw vieren in Spanje.
En dat betekent zonder vuurwerk. Het is vaak de gewoonte om met vrienden of familie bij elkaar te komen om Oud & Nieuw te vieren. Wij werden uitgenodigd om dit in het dorp bij restaurant La Maroma te komen vieren samen met nog 3 bevriende koppels. Het restaurant zag er gezellig druk uit met allemaal families in hun “Kerst-beste-outfit”: opa’s, oma’s, kinderen en heel veel kleinkinderen, ze zagen er allemaal even feestelijk uit. In ons beste Spaans stellen we ons voor als nieuwe “dorpsbewoners” en het werd een gezellige boel met heerlijk eten en lekkere wijntjes. Het Spaans spreken ging ook ineens een stuk beter ;-)
En dan loopt het tegen middernacht en is het bijna zover. Om kwart voor twaalf ontvang je een feestpakket, de zogenaamde “cotillon” met daarin een feestmuts, slingers, fluitjes, confetti etc. Natuurlijk doe je mee en versier je jezelf met deze toeters en bellen, want je bent ten slotte in Spanje en je past je aan. Maar dan komt het serieuze gedeelte: iedereen eet twaalf druiven achter elkaar, met één druif op iedere slag van de klok om middernacht. De kunst is om elke druif met een slok Spaanse Cava weg te spoelen. Dit is de Spaanse manier om de komst van het nieuwe jaar te vieren en als je de druiven op tijd kan eten, staat je een jaar vol voorspoed en geluk te wachten, zegt de traditie…..
Ik weet het niet, bij druif nummer zeven bleef ik er bijna in hangen en kreeg ik de slappe lach bij de aanblik van al die mensen met hun feestneuzen, de ene druif na de andere proberen weg te spoelen. De traditie is me niet helemaal gelukt, maar ik ging wel schaterlachend het nieuwe jaar in.
Overigens zijn er nog meer tradities die een gelukkig en voorspoedig jaar garanderen zoals het dragen van rood ondergoed, geld stoppen in je schoenen en het meedragen van koffers zodat je zeker weet dat je het komende jaar op vakantie gaat.
Ik weet nu al wat er volgend jaar in m’n koffertje zit. Heerlijk die Spaanse gewoontes en tradities, we kunnen er wel aan wennen!
